odbijać

odbijać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, odbijaćam, odbijaća, odbijaćają, odbijaćany {{/stl_8}}– odbić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIc, odbijaćbiję, odbijaćbije, odbijaćbity {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rzucając jakimś przedmiotem w coś twardego, nieprzepuszczalnego, zmieniać kierunek ruchu tego przedmiotu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbijał groch od ściany. Odbić parę razy piłkę (lub piłką) o parkiet. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować sobą zmianę kierunku ruchu uderzającego przedmiotu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Księżyc świeci odbitym światłem. Góry odbijały echem okrzyki turystów. Pancerz odbił pocisk. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzając w coś będącego w ruchu, nadawać temu inny kierunek poruszania się; odtrącić, odparować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbijać piłeczkę pingpongową. Odbijać ciosy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o obiektach pływających: po odepchnięciu oddalać się od brzegu lub innego statku; odpływać, odcumowywać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Statek odbił od lądu, nadbrzeża. Motorówka odbija od trapu. Rzucić cumy, odbijamy! {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skręcając w bok, oddalać się od czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Po drodze odbili od reszty wycieczki. Kierowca prawie cudem zdążył odbić w lewo przed nieoświetloną przyczepą. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzając, oddzielać jakąś część czegoś, coś od czegoś; odtrącać, odtłukiwać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbijać odparzony tynk ze ścian. Figura z odbitym nosem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}7. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzając, pozbawiać coś zamykającej to części; wybijać, wyłamywać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbijać beczkę. Odbić flaszkę. Odbijać wieko trumny. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}8. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odrywać coś przytwierdzonego do czegoś, związanego z czymś ściśle': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbijać szalunki. Odbić parę desek w podłodze, klepek w parkiecie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}9. {{/stl_12}}{{stl_7}}'biciem, uderzeniem powodować u kogoś urazy narządów wewnętrznych, ciała': {{/stl_7}}{{stl_10}}Komuś odbili nerki na przesłuchaniach. Odbić sobie wątrobę, ciało od kości przy upadku. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}10. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dawać obraz zwierciadlany': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lusterko niezbyt wyraźnie odbijało jej twarz. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}11. {{/stl_12}}{{stl_7}}'naciskając czymś, zostawić ślad, odcisk na czymś, też: drukować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbić rękę na świeżym betonie. Odbić stempel, pieczątkę na czymś. Odbijać ulotki, grafikę, podobiznę młodzieżowego idola na koszulkach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}12. {{/stl_12}}{{stl_7}}'walcząc, odzyskiwać to, co zdobył przeciwnik, uwalniać kogoś trzymanego w niewoli': {{/stl_7}}{{stl_10}}Grupa antyterrorystyczna odbiła zakładników. Odbijać utracone pozycje, więźniów. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}13. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wynagradzać, wyrównywać sobie stratę, uzyskiwać coś w zamian z naddatkiem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbijemy to sobie z nawiązką. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}14. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyładowywać na kimś swoje negatywne emocje; też: wywierać zemstę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbijać na kimś swoje frustracje, złość. Odbiła sobie na nim lata upokorzeń. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}15. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w tańcu: po przerwaniu tańczącej parze zabierać komuś partnerkę (lub partnera) dla siebie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbijali sobie dziewczyny w tańcu. Panie też mogą odbijać! {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}16. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'uwodzić, zabierać komuś partnera w życiu, w uczuciach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbijały sobie chłopaków, z którymi chodziły. Odbić komuś żonę, męża, kochankę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}17. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o czymś naprężonym, o jakiejś części urządzenia lub o broni palnej: gwałtownie szarpać, cofać się z impetem, uderzać do tyłu lub na boki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbija koło zamachowe, zakręcone śmigło w samolocie, broń. Korba odbiła mu prosto w twarz. Odbiło dyszlem wozu na wybojach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}18. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'sprawiać, że ktoś traci równowagę psychiczną, drastycznie zmienia swój sposób zachowania, bycia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawsze zachowywał się dziwnie, ale na starość już mu całkiem odbiło. Odbija ci coś, że chcesz zostawić żonę i dziecko? (Z) {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}odbijać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'różnić się czymś od otoczenia; kontrastować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbijał zachowaniem od reszty klasy.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}palma {{/stl_10}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}odbiła {{/stl_7}}